Ja też grzeszyłam, opętana kilometrami i koniecznością dotarcia do następnego punktu na mapie. Ale decydując się na rower, zmusiłam miejsca pomiędzy punktami na mapie, żeby same stały się celem podróży. Gdy jedzie się pociągiem, miasta są nazwami etapów i kierunków. Dla rowerzysty stają się oazami, cezurami w podróży, wytchnieniem od drogi. W miastach nawiązywałam kontakt z domem i innymi wędrowcami. Załatwiałam sprawunki. Uzupełniałam zapasy energii i ciekawości.
Erika Warmbrunn „Gdzie koñczy się droga. Samotna wyprawa po bezdrożach Azji”
