Przechadzałem się po pokładzie promu z głową w chmurach, nie reagując kompletnie na tłum ludzi wokół mnie. Przeglądałem jeszcze zapiski i zdjęcia przypominając sobie od początku całą wyprawę. Przywoływałem po kolei każdy dzieñ. Gdy było już po wszystkim inaczej spoglądałem na jazdę w deszczu. Przemoczone ubrania czy ciężkie podjazdy. Odczuwałem satysfakcję, że starczyło mi silnej woli i przezwyciężyłem trudności, z jakimi musiałem się zmagać.

Pierwszy Konkurs Fotograficzny Koła Roweru rozstrzygnięty! Zobacz wyniki!Po burzliwych wielogodzinnych obradach czteroosobowe jury wyłoniło pięcioro zwycięzców Pierwszego Fotograficznego Konkursu Koła Roweru.
Dostaliśmy 274 zdjęć z najróżniejszych wyjazdów – prostych jednodniowych wycieczek i profesjonalnych wypraw w najdalsze zakątki globu. Z pośród nadesłanych prac wybraliśmy te, które według nas najlepiej prezentują aspekty związane z podróżami rowerowymi. Wszystkim uczestnikom konkursu serdecznie dziękujemy, zwycięzcom gratulujemy i juz teraz zapraszamy do wzięcia udziału w przyszłorocznej edycji!

Zaczęło się tak, że zostałem postawiony przed faktem zakupu kasku MTB po tym jak mój stary i wysłużony BELL stracił swoje właściwości. Bynajmniej nie na skutek upadku czy uderzenia, ale mocowanie i opaski rozciągnęły się w nim na tyle że nie nadawał się już do jakiejkolwiek jazdy.
Szukałem czegoś, co byłoby zarówno dobrze dopasowane do czaszki jak i miało sporą ilość otworów wentylacyjnych. Opcji było kilka, ale mnie trafił się właśnie kask, który był dostępny w ramach „Projektu L.U.S.” w internetowym sklepie www.hike.pl.

Do koñca października czekamy na zdjęcia prawdziwe, nie przerobione, zdjęcia z których będzie bił niepowtarzalny klimat rowerowych wypraw, zdjęcia w których będziemy widzieć nie tylko obraz, które drażnić będą wszystkie nasze zmysły i które mimo tysięcy przejechanych kilometrów będą motywowały nas do dalszych wyjazdów, pokazując wiele jest jeszcze do odkrycia i przeżycia.

Co i ile nas dzieli od Norwegii nie jest odkryciem. Ale historia nadesłana przez Bartka Laskowskiego bardzo ciekawa.
Pędzę na złamanie karku, jak zwykle na ostatnią chwilę. Rowerek zaczyna się trząść, totalnie rozcentrowane koło wprowadza mnie w monotonne drgawki. Zderzam się o mały włos z jakimś rowerzystą, też oczywiście bez świateł i koło w koło wjeżdżamy w specjalny tunel rowerowy pod ruchliwą ulicą. Wtem oczom moim ukazuje się coś dziwnego…

Jedziemy wśród mgieł. Na dole zieleñ i rzeki, na górze czarne sylwetki postrzępionych gór. Klimat tajemniczy i magiczny. Gdzieś tam, za mgłą siedzą trole. Zasłoniły się, widać nie jest dane nam oglądać ich tajemnice. Co kryją? Nie wiadomo. W każdym razie należy być ostrożnym. Tak przynajmniej sugeruje mijany znak drogowy - “Uwaga trole”. Droga pnie się powoli doliną, aż do pionowej ściany.